Klikając na powyższą ikonę
uruchomisz całą playlistę...
3 x Free
3 x Killing Floor
3 x Długie heavy-psych-blues-rockowe jazdy
3 x Humble Pie
3 x Jeff Beck's Group
3 x Cream
3 x Black Cat Bones
3 x Savoy Brown
5 x Blues ale grany przez progresywne gwiazdy
3 x Breakout
3 x Bakerloo
3 x Ten Years After
3 x John Mayall
ROZDZIAŁ 7: Blues-rock
(ze szczyptą psych-progresu)
2 x Chicken Shack
Komentarz Kuby:
Brak tutaj wielu blues-rockowych gwiazd z tego czasu – ale kiedyś nadrobię historię bluesa z tamtych lat: Paul Buttefield, Mike Bloomfield, Johny Winter, Taste (Rory Gallager), Allman Brothers, Canned Heat, Dr Feelgood, Climax, Dirty Bluse Band, Alexis Korner, Devil’s Kitchen, Jamul, Touch, Smoke, Wildfire, Groundhogs itd. Na tej składance umknął mi też The Yardbirds, bo były to w zasadzie 3 rózne zespoły w zależności od tego, kto był liderem. Po kolei byli to: Eric Clapton, Jeff Beck oraz Jimi Page (wtedy do Page'a doszli Robert Plant, John Bonham i John Paul Jones - zmieniono nazwę grupy na The New Yardbirds a zaraz potem na Led Zeppelin).
Komentarz Jacka:
Zacznijmy od definicji (z wikipedii): blues to gatunek muzyczny oraz forma muzyczna wywodząca się ze społeczności Afroamerykanów z południa USA (tzw. głębokie południe, ang. Deep South). Tematyka bluesa częstokroć skupia się wokół realistycznie ujętych relacji damsko-męskich (miłość, zazdrość, wierność, samotność). Niejednokrotnie poruszane są w nim wątki podróży, pracy zarobkowej, wolności. Blues kojarzy się ze smutkiem; w Polsce raczej kolorem przygnębienia jest szary („tak mi źle, tak mi źle, tak mi szaro...”)
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.