Acid rock to podgatunek psychodelicznego rocka, garażowego rocka, hard rocka i raga rocka; charakteryzuje się długimi instrumentalnymi solówkami, niewielką ilością tekstów (jeśli w ogóle) i ciężkim, opartym na bluesie, rockiem i muzyczną improwizacją. Tom Wolfe opisuje w swojej książce o Kenie Kesey’u i podróżach LSD komponowaną pod wpływem narkotyków muzykę Jimi Hendrix Experience, Pink Floyd, the Doors, Iron Butterfly, Big Brother & the Holding Company, Cream, Jefferson Airplane, Ultimate Spinach, Blue Cheer, Quicksilver Messenger Service, the Great Society, Deep Purple i Grateful Dead jako „acid rock”. Gatunek ten wziął swoją nazwę od służenia jako „tło" do wizji po zażyciu dietyloamidu kwasu lizergowego (czyli LSD) na imprezach undergroundowych w latach 60-tych. W wywiadzie dla Rolling Stone, Jerry Garcia zacytował członka Grateful Dead, Phila Lesh'a, stwierdzając, że „acid rock jest tym, czego słuchasz, kiedy jesteś naćpany”. Garcia stwierdził dalej, że nie ma prawdziwego rocka psychodelicznego i że to indyjska muzyka klasyczna i niektóre rodzaje muzyki tybetańskiej są przykładami muzyki „mającej na celu poszerzenie świadomości”.