To chyba powiedział Peter Gabriel: muzyka powinna opowiadać historię. Można to zrobić w trzy minuty, można i w trzydzieści trzy. Z tym, że dłuższa forma daje większe możliwości: zmian tempa, melodii, rytmu, efektów, pozwala na przewijanie stałego tematu lub zastosowanie konwencji klamrowej. Zdecydowanie wolę dłuższe formy muzyczne. Mają w sobie coś magicznego, takie rytualne skrzywienie, które pozwala na dotarcie do sedna treści jedyne po przejściu pełnej muzycznej drogi. Co za tym idzie - uwielbiam albumy koncepcyjne (o których jeszcze będzie). To swego rodzaju suity rozłożone na szerokiej kanwie partytury.