O, pojawiły się trąbki, chyba po raz pierwszy w tym zestawie... A głos Janis im wtóruje - z sukcesem. Wolę ją, gdy śpiewa „aaa” lub „eee” niż gdy śpiewa „iii”. Tu refren kończy się na „e” i brzmi wspaniale. Ale na koniec mamy „uuu”?!?
Utwór tytułowy zaczyna się refleksyjnie, potem nabiera dynamiki. To się nazywa spalać się dla słuchaczy. Nie czuć tu bluesowego klimatu, mimo że tytuł i formuła utworu na to wskazuje. Bardziej pasuje mi to na gospel. Prawdziwie czuć tu progressive rock; dodanie sekcji smyczkowej podnosi ten utwór w chmury rocka symfonicznego.
Z YT: "...oh Janis, mimo tylu lat, nadal łamiesz serca.”