273 (1971) Epitaph - Moving To The Country
274 (1971) Weed - Sweet Mornin Light
275 (1971) Ikarus - The Raven
276 (1969) Xhol Caravan - All Green
277 (1970) Focus - Hocus Pokus
278 (1971) Jeronimo - Sunday’s Child
279 (1972) Birth Control - Gamma Ray
280 (1972) Blackwater Park - Mental block
281 (1972) Agitation Free - You Play For Us Today
282 (1972) Hölderlin - Traum
Komentarz Jacka:
E: bluesowe klimaty ale w szybkim tempie. Chyba dwie gitary bo mamy dwie solówki w różnych tonacjach. Dobrze zagrane. Również perkusja całkiem sprawnie obsługiwana.
W: słychać tu manierę grania UH! Bardzo wyrazisty rytm, jakby kroki olbrzyma stawiane na miękkim gruncie. Gitary i bas walczą o miejsce (w eterze) z organami Kena - to nadaje ten progresywny ton.
I: jazzowy początek, trochę przypomina mi jakiś jingiel do programu telewizyjnego... W tle chyba fagot, bardzo nisko brzmiący instrument dęty. Klimat rozprężenia, luzu, wszystko porusza się wolno... ładne.
XC: początek eksperymentalny, psychodelia w wydaniu Pink Floyd, choć komentarze na YT określają go jako mix Soft Machine z Caravan (obydwa były). Pełne instrumentarium wraz z saksofonem i fletem. Ciekawa muzyka.
F: Grupa raczej nie wpisuje się w kraut-rocka, jako że pochodzi z holandii, i muzycznie bardziej migruje w stronę jazzu. Ale zespół uwielbiam. Wspaniali Muzycy. Koncertowe wykonanie Hocus Pocus po prostu poraża: Thijs van Leer jodłuje przez chyba minutę na jednym wdechu. Utwór z drugiej płyty, trzecia była jeszcze lepsza.
J: dobrze zagrana gitara w lewym głośniku. Struktura utworu raczej prosta. To taki lekki metal, aluminium...
BC: O, i to się nazywa psychodelia! Do jednostajnego tematu recytowany jest manifest młodego pokolenia. Wykorzystanie echa, zniekształcona barwa gitary, solo na bębnach ... Dużo niemieckojęzycznych komentarzy na YT, w stylu „...jeszcze miałem włosy, gdy ten utwór był przebojem...”
BP: powrót bluesa. Zmiana tematu w środku utworu na wolniejszy, bardziej progresywny - z ciekawą gitarową solówką. Miło się słucha.
AF: kosmiczny początek. Do jednostajnie granych organów dochodzą improwizacje na gitarze basowej. Bardzo to lubię. Powoli włączają się kolejne instrumenty, robi się gęściej. Super grane bębny! Ostatnie słowa to ponoć informacje podawane przez pilota Air Maroc o lądowaniu. Zespół poleciał do Maroka coś zapalić...
H: A tu trochę jakby Led Zeppelin „Going to California” z IV płyty... ale od 1:20 jest już głośniej. Umiejętna gra na flecie... i na skrzypcach... Porywające klimaty. Nogi same skaczą do rytmu.
Komentarz Kuby:
Epithaph – angielski wokalista i zespół z Dortmundu, na debiucie jeszcze mocno progresywni (potem stali bardziej hard).
Weed – Ken Hensley (z Uriah Heep) z niemiecką znaną grupą Virus.
Ikarus – delikatny progres ale z charakterem.
Xhol Caravan - Awangarda jazz-rockowa!
Focus – jeden z nielicznych mocnych kawałków tego spokojnego zespołu, „hard z jodłowaniem”.
Jeronimo – niemiecki proto-metal.
Birth Control (tu ze znakomitego koncertu z 1974).
Blackwater Park - ciężkie (ale progresywne granie) z płyty "Dirt Box".
Agitation Free - utwor otwierajacy świetną (ale trudną, nawiązającą do niemieckiej eksperytmetalnej psychodelii) płytę "Malesh".
Holderlin - grupa z Wuppertal. Czyż nie uroczy fork-prog? (Znalezione podczas przeczesywania YouTube)
273 (1971) Epitaph - Moving To The Country
274 (1971) Weed - Sweet Mornin Light
275 (1971) Ikarus - The Raven
276 (1969) Xhol Caravan - All Green
277 (1970) Focus - Hocus Pokus
278 (1971) Jeronimo - Sunday’s Child
279 (1972) Birth Control - Gamma Ray
280 (1972) Blackwater Park - Mental block
281 (1972) Agitation Free - You Play For Us Today
282 (1972) Hölderlin - Traum
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.