Zasadniczo mógłbym stworzyć osobny rozdział (Studium Przypadku) o tym muzyku. Simon to perkusista, kompozytor, producent płyt od lat 70-tych współpracujący z wieloma artystami i grupami. Do najbardziej znanych należą:  Jon Anderson, Asia, Jeff Beck, Jack Bruce, Gary Moore, Mike Oldfield, Mike Rutherford, Joe Satriani, Derek Sherinian, Tears for Fears, 10cc i The Who. Po śmierci Jeffa Porcaro (w 1992 roku) został perkusistą zespołu Toto. Ale ma też swoje ciągoty jazzowe, które przelewa w eter pod swoim nazwiskiem lub nalepką “Protocol”. Posłuchajmy.

S: “zapis obserwacji z eksperymentów” - tak Simon nazywa swoją pierwszą płytę solową. Gra na wszystkich instrumentach, i nikt oprócz niego.
RR: etykietka nadana tej EPce to Fusion Jazz, a tu takie rockowe klimaty. Miło się tego słucha.

S: na basie (mocnym!) Mike Porcaro (z Toto) a Sheila E otwiera utwór na cymbałkach. Tu już piękne jazzowe brzmienia i eskalację. Rewelacyjna gra Simona na bębnach.
I: ponad 8 minut grania. Piękny, zadymiony klimat (znowu - ten bas!). Minisuita.

W: trochę czasu upłynęło (dla Simona - na graniu w Toto). Po ostanim koncercie tournée zebrał świetnych muzyków i nagrał świetną płytę. Cóż za styl, delikatne niuanse grania, klimat tworzony uderzeniami dwóch pałeczek o membranę lub metal…
S: co za ‘groove’; piękne. Doborowy skład muzyków to: Andy Timmons na gitarze, Steve Weingart na klawiszach i Ernest Tibbs na basie.

N: początek trochę hinduski… ale potem - cudo rytmiczno/melodyczne. Skład bez zmian, może dlatego takie to dobre. Komentarz słuchacza: Te ścieżki bardziej przypominają wskazówki na kompasie niż same miejsca docelowe, są ekscytujące i wciągające.
IW: czuć podróż tych rytmach. Subtelnie gustownie granie.

N: skład nieco zmieniony, pozostał Ernest na gitarze basowej - co słychać. Greg Howe na gitarze, Dennis Hamm na klawiszach. Co za zmiany tempa i klimatu! Rewelacyjne granie. Muzyka na najwyższym poziomie!
PtA: trochę orientalnych tonacji. Super zgrany kwartet - każdy instrument brzmi właściwie i na swoim miejscu. Każdy ma czas na zademonstrowanie swojej wirtuozerii. Mam nadzieję, że to nie koniec ‘protokołów’.

Protocol (1989)
- Streetwise
- Red Rocks

Symbiosis (1995)
- Symbiosis
- Isis

Protocol II (2014)
- Wildfire
- Soothsayer

Protocol III (2015)
- Narmada
- Imaginary Ways

Protocol IV (2017)
- Nimbus
- Passage to Agra