239  (1968) The Band The Wight
240  (1967) Buffalo Sprigfield: Mr Soul
241  (1970) Traffic: John Barleycorn
242  (1969) Ritchie Heavens: Freedom
(Sometimes I feel like Motherless Child)

Powrót

Komentarz Jacka:

The Band - czyli grupa Grupa. Dobry kawałek, trochę czuję bluesa. Ładna konwencja chórków, śpiewu w duecie. W komentarzach na YT sporo osób kojarzy ten utwór ze zmarłymi krewnymi i znajomymi. Ciekawe.
Bizon - tu aż się śpiewać chce „I can get no...” Dobry rockowy utwór, z psycho solo na gitarze. Jednostajność perkusji predysponuje ten utwór do prototypów disco...
Traffic - klimat bardziej pasujący do folk. Flet prosty, ładny temat podany na klasycznej gitarze. Opowieść z nowego świata o konflikcie między zawziętymi rolnikami a Johnem Jęczmieniem.
Ritchie - mocny głos, potem dużo pracował z progresywnymi muzykami: Stevem Hackettem i Peterem Gabrielem. No cóż, na początku festiwalu w Woodstock nie mógł zaistnieć utwór o innym tytule niż WOLNOŚĆ. Bo przecież o to chodziło, o bycie razem w stanie wolności.

Komentarz Kuby: 

The Band – grupa z Kanady, która wiele lat na stałe grała z Dylanem.
Buffalo Springfield to m.in. Stephen Stills i Kanadyjczyk Neil Young, czyli połowa późniejszego Crosby, Stills, Nash & Young
Traffic - Steve Winwood, Jim Capaldi, Chris Wood i Dave Mason.
Ritchie Heavens otwierał Woodstock. Zabrakło mu piosenek, więc zaczął improwizować, wrzucając słowo „freedom” i „clap your hands” do innej piosenki. Tak powstała fraza będąca symbolem kontr-kultury amerykańskiej

 

4 x Solidny amerykański (i kanadyjski) 

folk-rock

 

239  (1968) The Band The Wight
240  (1967) Buffalo Sprigfield: Mr Soul
241  (1970) Traffic: John Barleycorn
242  (1969) Ritchie Heavens: Freedom
(Sometimes I feel like Motherless Child)

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.