Geniusz, geniusz. geniusz. Gdy śpiewał w Opolu to widać z jaką swobodą wydobywał z gardła dźwięki. Trzy minuty deklaracji programowej pokolenia powojennego. Sięgał do wielu stylistyk - ballady, bossanowy, sporo eksperymentował z elektroniką. Nawet muzyka zrobiona dla serialu młodzieżowego (Rodzina Leśniewskich) była ambitna. Zawsze miał szczęście do dobrych muzyków i wokalistów. A może innych wtedy nie było?
Pod Papugami - to kolejna propozycja na upalne lato. Cudowne tło do popijania mohito pod parasolem.
No i „Rapsod” - z płyty Enigmatic - jeden z ważniejszych utworów w moim życiu. To swoiste muzyczne abecadło, na którym uczyłem się rocka, słuchając płyty na monograficznym jeszcze gramofonie. Monolit, katedralny patos, wspaniała interpretacja wiersza Norwida.
​​​​​​​Dodałbym jeszcze „Jednego Serca” - z tej samej płyty.