Pewien krytyk muzyczny określił ich twórczość następująco:
“To hard rock z inteligentną wymową, celebrujący kampowy i kiczowi, zachowując przy tym coś agresywnego i odpychającego”. Dwie pierwsze płyty NYD uważa się za punkotwórcze. Proste riffy, jednostajny rytm. Wykrzyczany tekst. Skoczne kawałki do szaleństwa na Bronx’ie.