Tu się zgodzę - gitarzystą Jimi był wielkim i basta. Ponoć nie rozstawał się ze swoim wiosełkiem. I bardzo rzadko grał na gitarze akustycznej. Oj, szkoda, że tak wcześnie odszedł, bo mój wnieść jeszcze tak wiele.
„Hej Joe” podniosłych słów nie ma, ale autentyczny, mroczny klimat mordercy przyznającego się do zabójstwa.
„Fire” - to utwór bardziej dynamiczny, grany przez trójkę muzyków. Zapowiedź Rush? Solo w tym utworze jest znacznie lepsze od części wokalnych. Dowód na to, że gra była większym atutem Jimi’ego. No i wyraźnie słuchać bas i genialną perkusję.
No i „Purple Haze”. Zaczyna się dźwiękiem koszmarnego budzika, do którego każdy wstaje. A potem zanurzamy się w purpurową mgłę.