Głos Cugowskiego seniora - oczywiście charakterystyczny. Pasuje do rozdziału 5 z bluesem, do którego Budka wracała bardzo często. Ładne solo harmonijki ustnej, jak na bluesa przystało.
Stan Borys - słyszę tu echa „July Morning” Uriah Heep, NB wydanego rok wcześniej. Warunki wokalne Stana oczywiście świetne, tekst - prawdziwa poezja.
„Lucille” - to rock’n’rollowy kawałek śpiewany niepoprawną polszczyzną. Ale kto wtedy zwracał na to uwagę? Kto teraz zwraca na to uwagę. Do tej muzyki można było się zabawić, zaszaleć, zapomnieć się.