Cudowny hammond w połączeniu z trąbkami. Niebywałe. Wyraźna stylistyka jazzowa dodaje smaku. Chociaż rytmicznie to blues - jak sama nazwa wskazuje. Pachnie Zappą. A gdy wchodzi saksofon to prawie nasz Komeda. Muzyka bardzo zwarta artystycznie; nie ma słabych punktów.
Bolero - cóż, to Bolero. Zawsze uwielbiałem klimaty z rosnącym napięciem. Tu nieco improwizowany środek utworu, ale pięknie wraca do głównego tematu minutę przed końcem.
W „Grass” dobrze zagrana perkusja, w tyle słychać chyba dzwony rurowe. Tytuł kojarzy mi się w tekstem z utworu „The Division Bell” Pink Floyd:
„The grass was greener 
  the light was brighter
  when friends surrounded 
   the nights of wonder”.
Tak, kiedyś to były klimaty...