Tak, ten utwór jest bardzo znany, chwytliwa melodia, świetnie zaśpiewane. Ładne organy w tle, mocne prowadzenie gitary basowej. Niecałe 3 minuty a tyle radości.
Numer dwa jest bardziej poważny, agresywny - wokalista zarzeka się, że rzucił czar (na nią - jak się domyślam...). Piękne dwie solówki na gitarach. Utwór w strukturze bardzo podobny do „Domu wschodzącego słońca”.
No i Fortunate Son: często traktowany jako hymn antywojenny (przeciwko wojnie w Wietnamie). Szkoda, że Kuba nie dodał „Susie Q”; bardziej progresywno-psychodeliczny. CCR miał być gwiazdą festiwalu Woodstock, ale z powodu deszczu, opóźnień i czasu (zagrali po północy, w niedzielę 17 sierpnia) koncert nie wypadł najlepiej. Do tego stopnia, że John odmówił umieszczenia ich występu na filmie i płycie z festiwalu.
Mieli swoje złote lata od ’69 do ’72.